Πατρίδες και παρτίδες.
Στο ίδιο χωνευτήρι παθών.
Η πρώτη να χάνεται από τη δεύτερη
και τούτη να ποντάρει στην πρώτη.
-Μια παρτίδα ακόμη-
Με έντρομο ύφος ξυπνάς
από το λήθαργο μεσαζόντων ονείρων.
Αυτά, βέβαια, κερδίζουν διπλά.
Από την παραγωγή υποσχέσεων
και την κατανάλωση μύθων.
Και η παρτίδα σώζεται.
Ράθυμα κάποιοι σκορπούν τα χαρτιά.
Και η νύχτα με μαύρη δαντέλα, αποπνέει σιμά τους.
Και η πατρίδα πενθεί.
Έντρομοι κάποιοι συλλέγουν χαρτιά.
Αποτυπώματα νύχτας σε ορθάνοιχτη πόρτα.
Βλάχου Χρύσα- " Εν ώρα λήθης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου