Από την ταχύτητα στη συστολή

 Όλα έχουν περιπέσει στη μαγεία των "fast". Η ταχύτητα έχει γίνει αναπόσπαστο στοιχείο της
καθημερινότητας με όλα τα επακόλουθα: Τάση απορρύθμισης, άγχος, ταχυκαρδίες, stress.
Στα χέρια μου έπεσε το βιβλίο του Μ. Κούντερα με τίτλο "Βραδύτητα". Αναφέρει: "Υπάρχει κρυφός σύνδεσμος μεταξύ βραδύτητας και μνήμης, μεταξύ ταχύτητας και λήθης. Ας πάρουμε μια όσο το δυνατόν πιο κοινότυπη κατάσταση : κάποιος περπατάει στο δρόμο. Ξαφνικά θέλει να θυμηθεί κάτι, αλλά του διαφεύγει η ανάμνηση. Εκείνη τη στιγμή, μηχανικά, επιβραδύνει το βήμα του. Αντιθέτως,
κάποιος που προσπαθεί να ξεχάσει ένα δυσάρεστο περιστατικό που έζησε πριν από λίγο, επιταχύνει εν αγνοία του το βάδισμά του, σαν να θέλει να απομακρυνθεί γρήγορα από κάτι, που χρονικά, βρίσκεται ακόμα πολύ κοντά του."
 Κάπως έτσι συμβαίνει στις μέρες μας  με τις κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις (θάλεγα εξαθλιώσεις).Όλα τα προβλήματα έρχονται πολύ κοντά μας. Η πρώτη μας αντίδραση είναι η οργή, η ορμητική συμπεριφορά, η λεκτική επίθεση. Ένα δεύτερο στάδιο είναι αυτό που η επιστήμη της ψυχολογίας ονομάζει "ψυχολογική αναδραστικότητα". Να εκτιμά κανείς τις απαγορεύσεις που του ασκούνται και τις προτάσεις που του επιβάλλονται.
 Ανάμεσα στην επίθεση και τη συστολή ο άνθρωπος ξεχνά την ταυτότητά του. Η εξουσία είναι εκείνη που τον υποχρεώνει να την αποκτήσει με σκοπό να τον ελέγχει  και η ίδια  την καταργεί για να μην έχει ο άνθρωπος πρόσωπο να αντιδρά.
                                                                                                                    Βλάχου Χρύσα